Σάββατο 2 Ιουνίου 2012

Ιστορικά στοιχεία για το χωριό Μάρμαρα στην Πάρο



Τα Μάρμαρα είναι χωριό ιδρυμένο το 15o-16o αιώνα  μ.Χ.. Είναι το χωριό της οικογενείας Μαυρογένη και προσφύγων από την Κρήτη. Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας υπήρξε έδρα χωρεπισκόπου. Στο νοτιοανατολικό μέρος του χωριού σώζεται τμήμα του από τη μεσαιωνική εποχή. Χαρακτηριστικά του αποτελούν οι στενοί δρόμοι με τα βόλτα (τόξα) και οι εκκλησίες, που οι περισσότερες υπάρχουν από το 17ο αιώνα.




Η ονομασία: το όνομα του προέρχεται είτε από τα μάρμαρα τα οποία οι κάτοικοι συνήθιζαν να τοποθετούν γύρω από τα παράθυρα και τις εξώθυρες είτε από το μάρμαρο του υπεδάφους του.
Οι κάτοικοί του το ονόμαζαν Αρχοντοχώρι, από τα αρχοντικά σπίτια που υπήρχαν σε αυτό.
Μαζί με τον Πρόδρομο, το διπλανό χωριό τοποθετημένο δυτικά των Μαρμάρων, αποτελούν το δημοτικό διαμέρισμα με την ονομασία Αρχίλοχος, τιμής ένεκεν του Παρίου αρχαίου λυρικού ποιητού (που έζησε τον 7ο αιώνα π.Χ.).

Ο ενοριακός ναός κοιμήσεως της Θεοτόκου: πρόκειται για δίκλιτη καμαροσκέπαστη βασιλική του 17ου αιώνα. Αξιοπρόσεκτο είναι το οικόσημο (λιοντάρι που κρατεί σκήπτρο) των Σομμαρίπα (ενετική οικογένεια εγκατεστημένη στο κάστρο του Αγίου Αντωνίου) κάτω από το κεντρικό καμπαναριό και το μαρμάρινο μνημείο του Αρχολέου (ηγουμένου της μονής του Αγίου Αντωνίου) που βρίσκεται πάνω σε αυτό. Πάνω από την προαύλια είσοδο υπάρχει ένας σταυρός με ένα περιστέρι που κοιτά προς τα κάτω, τύπος της ακεραιότητας των χριστιανών. Αξιόλογο κειμήλιο του ναού είναι ο επιτάφιος του (18ος αιώνας).
Αξίζει να αναφέρουμε ότι δυτικά του ναού σώζεται σε άριστα διατηρημένη κατάσταση κτίσμα της ίδιας εποχής. Σε αυτό στεγαζόταν δικαστήρια, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των προγόνων μας. Τα νεότερα χρόνια λειτούργησε ως τηλεφωνείο, ενώ στις μέρες ως κατοικία.
Ο ναός του Αγίου Σάββα αποτελεί κτίσμα του 17ου αιώνα. Αρχικά ήταν μονή και μαζί με τη μονή του Παντοκράτορος Χριστού (18ου αιώνα) αποτελούσαν μετόχια της μονής του Αγίου Αντωνίου του Κεφάλου. Το καμπαναριό του κατασκευασμένο από πωρόλιθο (που έφερναν από την Κίμωλο) χρονολογείται μεταξύ του 1609 και του 1616.

Ο ναός της Πέρας Παναγιάς, ονομασία που έλκεται από την τοποθεσία της στο κάτω άκρο (NA) του χωριού, τιμά τη γέννηση της Θεοτόκου (8 Σεπτεμβρίου) και τον Άγιο Νικόλαο. Πρόκειται για δίκλιτη καμαροσκέπαστη βασιλική, κτίσμα του 17ου αιώνα. Το καμπαναριό της είναι από τα πιο περίτεχνα της Πάρου. Ο ναός αυτός προκαλεί ιδιαίτερο ιστορικό και αρχαιολογικό ενδιαφέρον.
Οι μαρμάρινες γούρνες: είναι κατασκευασμένες από τμήματα κιόνων από παριανό μάρμαρο προερχόμενα πιθανόν από κάποιο αρχαιοελληνικό ναό που υπήρχε στην περιοχή. Στη μεταγενέστερη εποχή χρησιμοποιήθηκαν από τις νοικοκυρές του χωριού για το καθαρισμό των ενδυμάτων τους. Το νερό το αντλούσαν από πηγάδι που υπήρχε πλησίον τους.
Τα Μάρμαρα του σήμερα: Στην είσοδο του χωριού από τη δυτική πλευρά συναντάμε το ναό των Ταξιαρχών (17ος αιώνας), που υπήρξε και μονή. Ερείπια λίγο πιο πέρα από το ναό επιβεβαιώνουν το γεγονός καθώς και η επιγραφή στην εικόνα των Ταξιαρχών, στην οποία αναγράφεται «Μάρκου κτήτορος της ιεράς μονής. Λίγο πιο πάνω ακολουθούν οι Μύλοι. Εδώ δηλ. υπήρχαν ανεμόμυλοι που οι κάτοικοι άλεθαν τα σιτηρά τους. Από αυτούς σήμερα σώζονται τρεις. Οι δύο έχουν ανακαινιστεί και μετατραπεί σε οικίες, ενώ ο τρίτος είναι εγκαταλελειμμένος.
Στο χωριό λειτουργούν παιδικός σταθμός, νηπιαγωγείο, γυμνάσιο, αγροτικό ιατρείο, ιατρείο ομοιοπαθητικής, ταχυδρομείο, καφενεία και καφετέρια, ψητοπωλείο, φούρνος, καθαριστήριο, γυμναστήρια, κρεοπωλείο, μίνι μάρκετ. Αναμένεται άμεσα λειτουργία φαρμακείου. Στις παραλίες μας λειτουργούν ψαροταβέρνες και ψησταριές.


ΣΗΜΕΙΩΣΗ: για τις παραλίες μας αντλήστε φωτογραφίες και υλικό από τις ιστοσελίδες www.anemones.gr  και www.proodos-molos.blogspot.com.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΝίκος Χρ. Αλιπράντης, Ξενάγηση στον Άγιο Αντώνιο Μαρπήσσης Πάρου, Αθήνα, 1997.Ομάδα μαθητών περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, Γυμνασίου Νάουσας Πάρου, Τα καμπαναριά και η χρησιμότητά  τους στους ναούς της Πάρου, 1996.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου